Een bloedheet Djibouti maar fantastisch duiken!

Hier zijn we dan met waarschijnlijk onze laatste update.

Nadat we terug waren uit het zuiden van Ethiopië hebben we in Addis onze visa voor Djibouti geregeld. Nadat we veel uiteenlopende tips en adviezen kregen over Djibouti met name negatief. Zijn we toch zo eigenwijs geweest er naar toe te gaan.

We begonnen onze trip vanuit Addis en wilden met de bus naar Harar. Als je een plaatsje in de bus wil moet je vroeg op het busstation zijn dus gingen we 's morgens vroeg om 4:00 op pad. Op het busstation kwamen we erachter dat alle 1ste en 2de klas bussen al vol zaten en dat er nog enkele kaarten beschikbaar waren voor de 3de klas. Na ongeveer 45 minuten in de rij waar alleen maar meer mensen vooraan gingen staan en er niemand aan het loket geholpen werd hebben we het opgegeven. We liepen het station uit en werden zoals gebruikelijk aangesproken door een aantal jongens “What you want?” en “Where you go?” Ze brachten ons naar een particuliere bus waar je wat meer voor betaald maar daar was gelukkig nog ruimte, probleem opgelost en daar gingen we, op weg naar Harar.

Harar was zeker de moeite waard om te bezoeken. De enige ommuurde stad van Afrika met een rijke historie. Al in de 16de eeuw zijn de muren rondom de stad opgetrokken om Oromo immigranten (bevolkingsgroep uit het zuiden) tegen te houden. De stad voelt meer aan als een islamitische mediterraanse stad dan als Ethiopië. De grootste toeristische trekpleister van Harar zijn waarschijnlijk de hyena's die elke avond gevoerd worden vlak buiten de stadsmuur. Natuurlijk zijn wij hier ook gaan kijken, dit was een erg bijzondere ervaring. We vertrokken toen het net donker was met een taxi naar een plek vlak buiten de stadsmuur waar zich al een aantal toeschouwers hadden verzameld en het inmiddels wemelde van de hyena's! Ze liepen werkelijk voor je voeten. We mochten ze zelf ook voeren en kregen een stuk vlees van de 'hyenaman' dat dan uit je hand werd gegeten. Erg vreemd en er schijnt geen plek te zijn waar je wilde hyena's van zo dicht bij kan zien.

Toen we drie dagen Harar hadden bekeken zijn we vertrokken naar Dire Dawa zodat we vandaar de trein naar Djibouti konden nemen. Dire Dawa (lege vlakte) is ontstaan toen c.a. Honderd jaar geleden de spoorlijn Addis Abeba – Djibouti is gelegd. Er was hier niets maar het was een eenvoudigere route om een station 35 kilometer van Harar te bouwen dan de spoorlijn door het moeilijke heuvellandschap rond Harar te leggen.

In Dire Dawa hebben we in de tuin van een hotel rondom het zwembad Nederland – Spanje gekeken op groot scherm, erg spannend.

We hebben kaartjes voor de trein gekocht en dinsdag ochtend om 7:00 zou de trein naar Djibouti vertrekken. 'Zou' de trein vertrekken, we hebben voor het station gewacht en om 13:30 mochten we instappen.

Rond 14:30 kwam de trein in beweging. Met een slakkengang tussen de 10 en 40km/uur sukkelden we richting de grens. Zeven stations zouden we passeren voor de grens en 's nachts om 1:30 kwamen we vlak voor de grens tot stilstand. Er werd eerst iets gezegd over technische problemen maar toen ik zelf ging kijken was er geen locomotief meer. Inderdaad nogal een technisch probleem. We hebben het voorbeeld van de Ethiopiërs maar gevolgd en zijn op de grond naast de trein in slaap gevallen. Om 6:00 werden we door medereizigers wakker gemaakt met de mededeling dat er een bus ging naar de grens. Toen we Ethiopië uit waren hebben we de volgende bus naar Djibouti City genomen die een lekke band kreeg en niet meer in de eerste versnelling kwam zodat hij aangeduwd moest worden. Vlak voordat we de stad inreden hield ook de tweede band van de dubbellucht het niet meer en kon de bus echt niet meer verder. Gelukkig konden we met een aantal medepassagiers meerijden naar de stad.

Donderdag hebben we gekeken wat en hoe we in Djibouti kunnen doen. Vrijdag hebben we gedoken in de Rode Zee. Fantastische koralen en vele kleuren vissen. Een bijzondere wereld onder water!

Zaterdag hadden we een auto gehuurd om naar Lac Assal te gaan een zoutmeer ongeveer 100 kilometer van de stad midden tussen de vulkaanlandschappen waar niets groeit ligt plots een helblauw kraakhelder meer. Na het meer en een geweldige lunch vervolgenden we onze weg om een vulkaan te beklimmen. In dit gebied is het c.a. 45 a 50 graden niet echt een prettige temperatuur voor een wandeling maar gelukkig was er na de wandeling in de auto airconditioning aanwezig. Zondag hebben we de hele dag in en aan het zwembad van het Sheraton hotel in Djibouti gelegen

Dit is achteraf de enige plek waar het in dit land uit te houden was. Heet, heet, heet!

Omdat we niet weer in een bus door de woestijn wilden zitten voor twee dagen terug naar Addis hebben we besloten om een vlucht te boeken met Kenian Airlines die ons gister netjes op Bole Airport hebben afgezet (met 2 uur vertraging).

Zaterdag vliegen we alweer terug naar Nederland dus deze week genieten we nog even van de goedkope luxe in Ethiopië!